Gerelateerde onderwerpen
Inleiding
Het scrotum is een vrij eenvoudig te onderzoeken deel van het lichaam. Als men de anatomie kent, zijn alle structuren in het scrotum bij het onderzoek te herkennen en te onderzoeken. Een goed uitgevoerd onderzoek van het scrotum is voldoende om de diagnose te stellen bij klachten of afwijkingen van het scrotum. Aanvullende diagnostiek is meestal niet nodig. In deze bijdrage voor de cursus urologie en nefrologie voor de (verpleeg)huisarts zullen achtereenvolgens de anatomie en het onderzoek van het scrotum en niet -acute en acute scrotale afwijkingen aan bod komen.
Anatomie
Het scrotum is de huid waaronder zich de testis, epididymis en funiculus bevinden. De scrotumhuid is gepigmenteerd en behaard en is rijk aan talgen zweetklieren. Er is geen subcutaan vet. In de midline van het scrotum is een raphe te zien die vanaf de meatus van de urethra tot aan de anus loopt. Onder deze raphe bevindt zich een septum dat het scrotum in twee helften verdeelt. De tonus van de onder de huid gelokaliseerde musculus Dartos kan variëren waardoor het scrotum bij warmte groot en gladder is en bij koude strak en gerimpeld. De bloedvoorziening is afkomstig van de arteria pudenda externa. De zenuwvoorziening wordt verzorgd door de nervus ilioinguinalis en de nervus genitofemoralis. Lymfdrainage verloopt via de inguinale klierstations. De testis is normaal ± 4x3x2,5cm groot. Dit komt overeen met een volume van 30 ml. De testis wordt omsloten door de tunica albuginea met daaromheen de tunica vaginalis. Aan de bovenzijde van de testis bevindt zich meestal nog de appendix testis, een embryologische rest. De bloedvoorziening van de testis wordt verzorgd door de arteria spermatica interna. De veneuze afvloed verloopt via de plexus pampiniformis die overgaat in de vena spermatica interna. De somatische zenuwvoorziening wordt verzorgd door de nervus genitofemoralis, de sympathische innervatie is afkomstig uit de segmenten Th 10-12. Aan de achterzijde (dorsaal) van de testis bevindt zich de epididymis, deze bestaat uit een caput, corpus en cauda. Ook de epididymis kan een appendix hebben, maar dit komt veel minder voor dan de appendix testis. De vaatvoorziening verloopt via de arteria spermatica interna, arteria ductus deferens en de veneuze afvloed via de plexus pampiniformis. De sympathische innervatie wordt verzorgd door de segmenten van Th10-L1. De lymfe wordt gedraineerd via de inguinale klieren. De cauda epididymis gaat over in het vas deferens. Deze ongeveer 50 cm lange ductus verbindt de epididymis via de vesicula seminalis met de urethra prostatica. De ductus deferens, de arteria spermatica, de plexus pampiniformis, zenuwen en lymfbanen vormen samen de funiculus spermaticus. De funiculus wordt onder andere bekleed door de musculus cremaster.
Operatieverslag (2)
Vasectomie
Time out procedure. Rugligging. Spinaal, narcose of lokaal. Hoog in het linker scrotum wordt de vas deferens opgezocht na een lengte-incisie te hebben gezet in de huid. Vrijprepareren van vas deferens, doornemen tussen twee klemmen en 2 cm excideren. Distaal en proximaal onderbinden met Vicryl 3.0. Haemostase. Sluiten huid met staande hechtingen Vicryl rapide 3/0. Na 3 maanden sperma op fertiliteit controleren via poli urologie!
Bron
-
J.W.Mazel, Spaarne Ziekenhuis,
- Persoonlijk ervaring Dr T.A. Drixler, .
