Home > Ziektebeelden > Dermatologie > Dermatitis >

Seborrhoïsche dermatitis

Inleiding

Seborrhoische dermatitis (SD) is een ontsteking van de huid met een hoge dichtheid van talgklieren (gezicht, de hoofdhuid, bovenste romp). De oorzaak is onbekend, maar Pityrosporum ovale, een normaal huidorganisme, speelt een rol. SD komt meer voor bij patiënten met HIV en bij personen met bepaalde neurologische ziekten. Seborrhoische dermatitis veroorzaakt af en toe jeuk, huidschilfers op het behaarde hoofd, en gele, vettige schilfers langs de haarlijn en op gezicht. De diagnose is klinisch. De behandeling is teer of andere medicinale shampoo en lokale corticosteroïden en antimycotica. Ondanks de naam zijn de samenstelling en de stroming van talg doorgaans normaal. De incidentie en de ernst van de ziekte lijken te worden beïnvloed door genetische factoren, emotionele of fysieke stress, en het klimaat (meestal erger bij koud weer). SD kan voorafgaan aan of in verband worden gebracht met psoriasis (seborrhiasis). Patiënten met een neurologische ziekte (in het bijzonder de ziekte van Parkinson) of HIV kunnen ernstige SD hebben. Zeer zelden, wordt de dermatitis gegeneraliseerd. De pathogenese van SD is onduidelijk, maar de activiteit is gekoppeld aan het aantal Pityrosporum gisten aanwezig op de huid.

 

Symptomen

De symptomen ontstaan geleidelijk, en de dermatitis is meestal alleen zichtbaar als droge of vettige diffuse schilfering van de hoofdhuid (dandruff) met variabele pruritus. Bij ernstige ziekte, verschijnen geel-rood schilferende papels langs de haarlijn, achter de oren, in de externe kanalen, op de wenkbrauwen, in de axillairen, op de neusrug, in de nasolabiale vouwen, en over het borstbeen. Marginale blefaritis met droge gele korstjes en conjunctivale irritatie kan zich ontwikkelen. SD leidt niet tot haaruitval.

Pasgeborenen kunnen SD ontwikkelen met een dikke, gele, korstvormende  hoofdhuid laesie; fissuren en gele schilfering achter de oren; rode papels op het gezicht, en hardnekkige luier uitslag. Oudere kinderen kunnen dikke, taaie, schilferende plaques, van 1 tot 2 cm in diameter, op de hoofdhuid ontwikkelen.

 

Diagnose

De diagnose geschiedt klinisch.

Seborrhoïsche dermatitisSeborrhoïsche dermatitisSeborrhoïsche dermatitis

 

Behandeling

Bij volwassenen moet pyrithione zink, selenium sulfide, zwavel en salicylzuur, teer of shampoo dagelijks gebruikt worden of om de dag tot de schilferering onder controle is en twee keer per week daarna. Een corticosteroïd-lotion (bijvoorbeeld 0,01% fluocinolone acetonide oplossing, 0,025% triamcinolone acetonide lotion) kan worden ingewreven op de hoofdhuid of andere harige gebieden tot de schilfering en de roodheid onder controle zijn. Voor SD van de postauricular gebieden, nasolabial vouwen, ooglid marges, en de neusrug, kan de huid met 1% hydrocortison crème ingewreven worden, afnemend tot eenmaal per dag wa 10.05.2011 6:18 AMigste van de corticosteroïden voor het gezicht, omdat gefluoreerde corticosteroïden kunnen leiden tot nadelige effecten (bv. telangiectasia, atrofie, periorale dermatitis). Bij sommige patiënten, geven 2% ketoconazol crème of andere lokale imidazoles binnen 1 tot 2 weken een remissie die maanden duurt. Voor ooglid marge seborrhea, kan een verdunning van 1 deel baby shampoo met 9 delen water met een wattenstaafje worden aangebracht.

Bij zuigelingen, wordt dagelijks een baby-shampoo gebruikt, en 1% hydrocortison crème op de huid gesmeerd. Voor dikke laesies op de hoofdhuid van een jong kind, wordt 2% salicylzuur in olijfolie of een corticosteroïd-gel aangebracht op de aangedane gebieden bij het naar bed gaan en ingewreven met een tandenborstel. De hoofdhuid  moet elke dag met shampoo gewassen worden totdat de dikke schaal is verdwenen.


Bron

  1. Rook's Textbook of dermatology 7th Edition 2004.
  2. Foto's: Dermis.
Laatste update: 8-12-2016